De dogo argentino is een grote krachtige hond die een tweeledig karakter heeft. Aan de ene kant is het een trouwe gezinshond, maar de hond verliest nooit zijn instinct om achter prooien aan te gaan en zijn territorium te bewaken. Daar moet je als eigenaar van een dogo goed mee omgaan. De hond heeft een consequente goede opvoeding nodig.

In Zuid-Amerika, met name in Argentinië, werden dogo’s, een krachtige grote hond, begin twintigste eeuw ingezet om te jagen op wilde zwijnen. Het was niet zomaar een hond, maar een hond die door Antonio Nores Martinez hier speciaal voor was gefokt. Hij kruiste daarvoor de cordoba hond met boxers, bull terriërs, bulldogs, de Ierse wolfshond en Dogues de Bordeaux. De Argentina Kennel Club erkende in 1973 het dogo-ras.

Inhoudsopgave:

• Bouw en karakter van de dogo
• Dogo aanschaffen bij erkende fokker
• Verzorging van een Dogo Argentino
• Gezondheidsproblemen van de Dogo Argentino

Bouw en karakter van de dogo

De dogo Argentino is samengevat vooral groot, krachtig, intelligent, energiek en eigenzinnig. De hond is 60 tot 65 centimeter groot en weegt zo’n veertig tot vijftig kilo. Zijn gladde vacht is wit. De hond valt in de categorie grote honden en kan een leeftijd bereiken van tien tot elf jaar.

Naast dat de hond een sterke jager is, is het ook een gezinshond die trouw is aan zijn baas en goed met kinderen om kan gaan. Daarentegen blijft zijn prooidrift groot. Met katten en kleine honden kan hij beter niet samenzijn. Zelfs als hij met ze opgroeit is toezicht gewenst.

De dogo Argentino heeft een consequente opvoeding nodig en moet goed gesocialiseerd worden. De hond heeft steeds de juiste sturing nodig. De dogo heeft immers die eerdergenoemde hoge prooidrift, maar ook een sterk beschermend instinct en een territoriaal karakter. Het is belangrijk hem niet zomaar de vrijheid te geven, maar een eigen kennel of tuin met een hoog hek om hem op zijn eigen terrein te houden.

De dogo is duidelijk geen ‘beginners’ hond. Het is belangrijk op de hoogte te zijn van het gedrag van honden in het algemeen en specifiek van de gedragingen van deze krachtige jachthond. Eenmaal goed opgevoed is hij een trouwe makker. Hierin lijk dit ras ook erg veel op de dogo Canario.

Dogo aanschaffen bij erkende fokker

Wens je een Dogo aan te schaffen dan is het belangrijk om dit bij een erkende fokker te doen die veel aandacht besteedt aan de socialisatie van de pups. Eenmaal de pup in eigen huis, blijft dat een belangrijk aspect van de opvoeding van dit ras. Zodra ze namelijk iets als bedreigend ervaren, komen de prooidrift en het jachtinstinct naar boven. Juist door de hond te laten wennen aan bijvoorbeeld bezoek thuis, winkelbezoek en andere uitstapjes krijgt de hond vertrouwen en zal hij zich prima gedragen. Ga in ieder geval met de hond op puppycursus. Gehoorzaamheidscursussen en spelletjes doen zijn voor de opvoeding van een dogo belangrijk. Geef de hond de juiste en vooral voldoende aandacht. Een verveelde hond raakt destructief en dat wil je niet.

Verzorging van een Dogo Argentino

Het is belangrijk om eens in de week zijn vacht te borstelen om overtollige haren te verwijderen. Reinig de oren en trim de nagels indien nodig. Regelmatig de tanden poetsen met een zachte tandenborstel en een voor honden goedgekeurde tandpasta houden de tanden en het tandvlees gezond. Het is van essentieel belang om de dogo te laten wennen aan al deze handelingen wanneer hij nog heel jong is, zodat hij leert deze verzorging rustig te ondergaan. De geruchten dat de hond hypo-allergeen is, kan niet worden onderschreven. Iedere hond verliest immers huidschilfers, die de oorzaak voor allergieën kunnen zijn.

Gezondheidsproblemen van de Dogo Argentino

Elk hondenras heeft zijn kenmerken en daarmee ook zijn zwakke punten als het om de gezondheid van de honden gaat. Het dogo-ras kent aandoeningen als een (te) langzaam werkende schildklier (hypothyreoïdie) en doofheid. Dogo’s kunnen ook gevoelig zijn voor glaucoom en stembandverlamming (larynxparalyse). En, zoals vele grote rassen, kan de dogo heupdysplasie ontwikkelen. Heupdysplasie is een erfelijke afwijking van de heupkom. Het kan zich in een milde vorm voordoen en nauwelijks of geen pijn veroorzaken, maar het kan ook leiden tot ernstige kreupelheid.

Dogo’s met heupdysplasie kunnen maar beter te veel beweging en zeker springen, vermijden. Afhankelijk van de ernst van de aandoening, kunnen gewichtsverlies, medicatie of een operatie helpen om de pijn te verlichten. Op een juiste manier gefokte dogo’s kunnen op tweejarige leeftijd een scan krijgen om hun heupen na te laten kijken, met een beoordeling door een veterinaire orthopedisch specialist. Vraag de fokker om een schriftelijk bewijs dat aantoont dat de ouders van een dogo-puppy gezonde heupen hebben en dat zich ook geen andere ernstige gezondheidsproblemen in de familielijn voordoen. Het is belangrijk om hier goed over geïnformeerd te zijn.