De IJslandse herdershond is het enige bekende ras dat in IJsland is ontstaan. Dit ras onderscheidt zich door zijn prikoren en gekrulde staart. Dit winterharde, atletische en intelligente ras is ontwikkeld om vee te houden in de bergachtige regio’s van IJsland. Zie hieronder voor een volledige lijst met kenmerken van de IJslandse herdershond!
| Ras | IJslandse Hond |
| Andere naam | Islandsk Farehond, Friaar Dog en IJslandse Hond |
| Oorsprong | IJsland |
| Gehouden als | Hoeden en gezelschapshond |
| Grootte | Reuen 42-48 cm en teven 38-44 cm |
| Gewicht | 9-14 kg |
| Kleur | Zwart, Katanje, gebroken wit en ree-bruin |
| Vachtsoort | Dikke vacht met ondervacht |
| Gem. Leeftijd | 12 Jaar |
Inhoudsopgave:
Kenmerken van de IJslandse herdershond
De IJslandse herdershond had een grote neus en zwart gepigmenteerde lippen. De ogen zijn middelgroot en donkerbruin. Het hoofd is gebogen met een vrij compacte snuit. Het heeft stevige voorpoten en dubbele dauwklauwen die vergelijkbaar zijn met die van een Lundehund . De IJslandse herdershond is een Noordse herdershond, iets minder middelgroot met prikoren en een gekrulde staart.
Van opzij gezien is de hond rechthoekig; de lengte van het lichaam van schouder tot bilpunt is groter dan de schofthoogte. De diepte van de borst is gelijk aan de lengte van het voorbeen. De uitdrukking is zachtaardig, intelligent en gelukkig. Een zelfverzekerde en levendige houding is typisch voor deze hond. Er zijn twee soorten vacht, lang en kort, beide dik en extreem weerbestendig. Er is een duidelijk verschil in uiterlijk tussen de seksen.
Voeding
De IJslandse herdershond moet een dieet krijgen dat geschikt is voor de leeftijd en het activiteitenniveau van de hond. Zorg er altijd voor dat ze schoon en zoet water hebben dat gemakkelijk toegankelijk en beschikbaar is. Neem contact op met uw dierenarts als u vragen of opmerkingen heeft over het gewicht of dieet van uw hond.
Verzorging
De vacht van de IJslandse herdershond kan kort of lang zijn, waarbij beide lengtes een buitenlaag en een ondervacht hebben. Hoewel ze dikke dubbele lagen hebben, vereisen ze slechts minimale verzorging. Borstel de vacht een tot twee keer per week om losse vacht te verwijderen en matten te voorkomen. Door de ondervacht van dit ras ervaren ze twee keer per jaar een verlies van hun jas. In deze tijden van extreem afstoten wordt borstelen vaker aanbevolen om het overtollige haar te helpen beheersen. Baden is niet nodig bij dit ras omdat de vacht relatief gemakkelijk schoon en gezond te houden is door regelmatig te borstelen. Net als bij andere hondenrassen moeten nagels indien nodig elke drie tot vier weken worden getrimd.
IJslandse herdershonden zijn atletisch, actief, intelligent en hebben veel energie, dus routineoefeningen zijn belangrijk. Herder rassen zijn geweldig, maar hun hersenen en actieve eigenschappen betekenen dat ze een mix van mentale en lichamelijke oefening nodig hebben om ze gelukkig te houden. Om deze pups fysiek en mentaal gezond te houden, probeer puzzelspeelgoed, behendigheid, geurwerk, lange verkenningswandelingen, runs en training gedurende het hele leven van de hond. IJslandse herdershonden zijn mensgericht, dus zorg voor positieve sociale interacties met anderen. Zonder de juiste fysieke en mentale oefening kan de IJslandse herdershond destructief worden, gestrest raken of andere gedragsproblemen ontwikkelen.
Training
Zoals met elk hondenras, is een goede training nodig voor de IJslandse herdershond. Dit ras is intelligent en wanneer getraind met consistentie en geduld leert deze hond snel. Het reageert goed op positieve versterking met speelgoed- en voedselbeloningen, een stabiele routine en veel liefde. Dit ras staat bekend als vocaal, meestal blaffend naar andere dieren. Het komt voort uit hun oorsprong wanneer ze hun eigenaars zouden waarschuwen voor gevaar in de bergen of open vlaktes.
Dit wetende, kan het je helpen begrijpen waarom deze pups blaffen naar alles en nog wat ze zien of horen – het is normaal gedrag voor dit ras. Dit is een gewoonte om te ontmoedigen wanneer de hond een puppy is. Zoals bij elk herders ras, hebben ze meer kans om auto’s te achtervolgen en achter kleine dieren aan te rennen, dus je moet de hond aangelijnd houden of in een omheinde tuin in gebieden waar auto’s vaak passeren.
Over het algemeen is de IJslandse herdershond erg vriendelijk, speels, aanhankelijk, een enthousiaste leerling en een geweldige metgezel. Houd er echter rekening mee dat dit ras zeer actief is en overmatig blaffen normaal gedrag kan zijn, waardoor een appartement als een geschikt huis zou worden uitgesloten.
Geschiedenis van de IJslandse herdershond
De IJslandse herdershond is inheems in IJsland, het enige ras dat daar is ontstaan. Deze zeldzame hond is ook een van de oudste rassen ter wereld. Men gelooft dat de IJslandse herdershond met de Vikingen naar IJsland is gebracht, die zich daar tegen het einde van de negende eeuw vestigden.
Door de eeuwen heen hebben deze honden zich aangepast aan het ruwe terrein en de behoeften van IJslandse boeren en herders. De IJslandse herdershond beschermt gewoonlijk kuddes en kudde schapen en runderen op het ruige terrein van IJsland. Als ze niet in het veld werkten, zouden ze dienen als prachtige metgezellen voor hun eigenaars en geliefden. Omdat de landbouwbehoeften in de 20e eeuw afnamen, naderde de IJslandse herdershond met uitsterven.