De Rhodesian Ridgeback is een gemiddelde lengte maar een gespierde hond die afkomstig is uit Zuid-Afrika. Het werd ontwikkeld in de periode dat vroege pioniers hier uit Europa kwamen en hun honden kruisten met enkele van de lokale rassen die ze daar vonden.
Inhoudsopgave:
- Geschiedenis en oorsprong
- Rhodesian Ridgeback Kenmerken & Temperament
- Uiterlijk, kleuren, grootte van de Ridgeback
- Rhodesian Ridgeback Gezondheid
- Verzorging en vacht verzorging
| Ras | Rhodesian Ridgeback |
| Andere naam | Afrikaanse Leeuwhond en Pronkrug |
| Oorsprong | Zuid-Afrika |
| Gehouden als | Waak en gezinshond |
| Grootte | Reuen 64-69 cm en teven 61-66 cm |
| Gewicht | Reuen 36,5 kg en teven 32 kg |
| Kleur | Rood tarwe achtig evt. met een zwart masker |
| Vachtsoort | Kortharig met een pronk over zijn rug |
| Gem. Leeftijd | 12 Jaar |
Alles over de Rhodesian Ridgeback
Kenmerken:
– Haar groeit naar voren over de rug
– Krachtige nek
– Katachtige voeten
– Hoofd plat tussen oren
– Gespierde schouders
Er wordt verondersteld dat de honden waarmee ze kruisten semi-gedomesticeerde, geribbelde jachthonden van de Khoikhoi waren, die destijds in Zuid-Afrika werden gevonden. Deze honden zijn zeer krachtig en er wordt gezegd dat ze in staat zijn om een leeuw op afstand te houden terwijl zijn meester de dood maakt. De rasstandaarden zijn goedgekeurd en opgesteld door FR Barnes, in Bulawayo, Zuid-Rhodesië, die ook hun naam verklaart.
Maar de Rhodesian Ridgeback is ook bekend onder enkele andere namen. Je kent ze misschien ook van de leeuwenhond van Van Rooyen of de Afrikaanse leeuwenhond of gewoon Afrikaanse leeuwenhond.
Geschiedenis en oorsprong
De Rhodesian Ridgeback begint zijn carrière in Zuid-Afrika. De lokale boeren hadden een werkhond nodig die hen zou helpen indringers af te weren, maar ook honden die goed zouden kunnen jagen en leven op kleinere porties in zware temperaturen die ze toen hadden. Wat ze eerst begonnen te doen was om kruising uit Groot-Brittannië, meestal De Deense dog, Mastiffs, windhonden en de bloedhond, te brengen met een lokaal, semi-gedomesticeerd ras dat werd gehouden door de pastorale stam van Khoikhoi. De lokale hond werd gekenmerkt met een rug op zijn rug en het is dezelfde rug die de Rhodesian Ridgeback’s van zijn voorouder erfde.
Vanwege hun natuurlijke gaven werden de honden voornamelijk gebruikt voor de jacht. En een van de jagers, genaamd Cornelius von Rooyen, zag al snel het potentieel in hen en begon deze honden te fokken. Hij slaagde er zelfs in om de eerste ras standaarden vast te stellen die in 1922 werden gemaakt. De naam en de ras standaarden werden officieel aanvaard en pas twee jaar later erkend. De honden vonden ook hun weg naar de VS, Canada en het VK. De vroege honden werden vóór WO II geïmporteerd en werden er ook tijdens gebruikt. De American Kennel Club accepteerde en herkende het ras in 1955.
Rhodesian Ridgeback Kenmerken & Temperament
Een Rhodesian Ridgeback wordt beschreven als een loyale en intelligente hond. Ze hebben ook een sterke wil en kunnen de neiging hebben om kattenkwaad uit te voeren, maar niet op een slechte manier. De hond is een goede waakhond en kan worden getraind om in verschillende situaties te helpen. Soms kunnen mensen het zien als een agressieve hond, maar dat gebeurt alleen als een hond niet gesocialiseerd is en niet goed is getraind. Zodra ze een bijlage vormen met hun eigenaren, zullen ze zeer beschermend zijn voor hen, het gezin en het huis.
Wat hun training betreft, reageren ze op op beloning gebaseerde training en hebben ze een positieve invloed nodig. Vanwege hun koppigheid kunnen ze soms moeilijk te trainen zijn. Daarom zijn ze beter geschikt voor ervaren trainers en mogen ze niet worden gebruikt door amateurs of onervaren trainers. Socialisatie is ook nodig en kan erg belangrijk zijn bij het opnemen van dit type hond.
Uiterlijk, kleuren, grootte van de Ridgeback
Het meest onderscheidende deel van de Rhodesian Ridgeback is de haarstrook op zijn rug die de tegenovergestelde richting uit gaat in vergelijking met de rest van de vacht. Het bestaat uit twee haar kransen en loopt taps toe net achter de schouders tot op het niveau van de heup. De nok is ongeveer 2 centimeter dik. Er wordt verondersteld dat dit deel rechtstreeks correleert met de lokale hond waaruit het oorspronkelijk is gefokt.
Wat zijn lengte betreft, de Rhodesian Ridgeback kan een hoogte van 25-27 inch bereiken en kan ongeveer 85 pond wegen. Vrouwtjes zijn een beetje kleiner en ze zijn 51 centimeter lang en wegen ongeveer 36 kilo. De hond is ook erg gespierd.
Hun vacht zijn meestal lichte tarwe tot rode tarwe. De vacht is kort en dicht, maar ziet er strak en glanzend uit. Het is niet wollig of zijdeachtig. Wit wordt geaccepteerd op het haar en op de tenen, maar zwart haar is niet aangepakt, maar wordt als onacceptabel beschouwd.
Rhodesian Ridgeback Gezondheid
Een Rhodesian Ridgeback is volgens de meeste normen een behoorlijk gezond type jachthond. Hun gemiddelde levensduur wordt berekend op ongeveer 11 jaar, wat standaard is voor de grootte en het type hond. Niettemin zijn er enkele gestandaardiseerde aandoeningen die hen beïnvloeden, waarbij heupdysplasie en dermoid sinus de meest voorkomende zijn.
In de meeste gevallen treden degeneratieve myelopathie, hypothyreoïdie en maagverwijding volvulus op. Deze kunnen allemaal worden vermeden door regelmatig bezoek aan de dierenarts en de nodige tests uit te voeren om de mogelijke ziekte te bepalen. Goed voor je hond zorgen zal ervoor zorgen dat hun gezondheid goed is en dat ze langer leven.
Verzorging en vacht verzorging
Het afwerpen van Rhodesian Ridgebacks hangt af van waar je ze bewaart. Degenen die je binnenshuis bewaart, zullen eigenlijk minder afwerpen dan degenen die buiten worden gehouden, die zwaardere verliezers van hun vacht zijn. Ze werpen over het algemeen het hele jaar door af en hebben zwaardere vachtverlies tijdens overgangsperioden.
Gelukkig is de Rhodesian Ridgeback een vrij onderhoudsarme hond als het gaat om verzorging. Je hoeft niet zoveel tijd door te brengen en hoeft ze alleen af en toe borstels te geven met een rubberen borstel om het dode haar te verwijderen. Daarna kunt u het met een vochtige doek afvegen om de vacht glanzend te houden.