De Bayrischer Gebirgsschweisshund is een kalm samengesteld en gereserveerd lid van de hondengroep en komt oorspronkelijk uit Zuid-Duitsland waar lokale jagers hun scherpe reukvermogen, vasthoudendheid en moed hebben gebruikt om groot wild door de Bayrischer Gebirgsschweisshund te jagen gedurende de laatste 150 jaar.

Degenen die het ras goed kennen, spreken over zijn toewijding en loyaliteit aan de eigenaar, en daarom is het misschien geen verrassing dat dit voorheen weinig bekende ras grip begint te krijgen op de huisdierenmarkt. Hoewel het meestal gereserveerd en afstandelijk is tegenover vreemden, is het zelden verlegen of agressief en heeft het een stabiel, zacht temperament waardoor het een goede keuze is voor gezinnen met kinderen.

Ras: Bayrischer Gebirgsschweisshund
Andere naam: Beierse Bergzweethond
Oorsprong: Duitsland
Gehouden als: Jacht en gezelschapshond
Grootte: Reuen 47-52 cm en teven 44-48 cm
Gewicht: 25-35 kg
Kleur: Reebruin, rood, zwart-gevlekt en rood-gevlekt
Vachtsoort: Dikke, korte en harde vacht
Gem. Leeftijd: 12 Jaar

Kenmerken:
– Krachtig lichaam
– Lange hangende oren
– Brede en sterke voeten
– Harde nagels
– Vriendelijke blik

Enigszins ongebruikelijk voor een hond, de Bayrischer Gebirgsschweisshund is niet altijd dol op andere honden, vooral onbekende honden, en daarom is socialisatie met zowel mensen als honden een zeer belangrijke trainingsvereiste voor het ras. Het is een atletische hond met een overvloed aan uithoudingsvermogen en heeft dagelijks veel beweging nodig. Zoals alle scenthounds, moet het ook toegang hebben tot een tuin waar hij zijn ongelooflijke neus kan oefenen terwijl hij zijn benen strekt. Gezondheidsproblemen komen niet vaak voor bij het ras, hoewel dit kan veranderen met de toenemende populariteit – een ongelukkig feit dat in veel andere stambomen is bevestigd. De Bayrischer Gebirgsschweisshund heeft een levensverwachting van 11 tot 13 jaar.

Geschiedenis

Net als verschillende andere grote Europese landen maakte Duitsland in de negentiende eeuw een periode van enorme sociale onrust door, waarbij de midden- en lagere klassen in opstand kwamen tegen hun autocratische heersers. Een resultaat van deze revolutie was de deregulering van de jacht, een sport die voorheen alleen door de heersende klasse werd beoefend, en dit leidde op zijn beurt tot een grotere vraag naar jachthonden. In Zuid-Duitsland bestonden twee jachthonden: de Bayrischer Gebirgsschweisshunden de Hannoveraanse windhond; de jagers van de Beierse bergen vonden deze echter niet ideaal voor hun behoeften.

Het relatief primitieve karakter van de gebruikte vuurwapens betekende destijds dat het schot van een jager zelden resulteerde in een schone moord, vooral bij groot wild zoals herten. Ze hadden daarom een ​​hond nodig die over een lange afstand een bloedspoor kon volgen en het steeds zwakker wordende dier achtervolgde totdat het niet langer kon rennen.

Uiterlijk

De Bayrischer Gebirgsschweisshund is slank maar gespierd, een slanke, atletische hond van gemiddelde grootte. Het heeft een enigszins ongebruikelijke omtrek, met een langwerpige achterkant en een verhoogde achterkant, kenmerken die het goed van pas komen bij het rijden op oneffen terrein terwijl de neus op de grond blijft. Het heeft een brede, licht gewelfde schedel met een goed gedefinieerde stop en een brede snuit met een vierkant profiel en een goed geopende neus. De sterke kaken hebben dikke, hangende lippen. Het zachte temperament van het ras wordt gezien in de zachte, bruine ogen en de lange oren staan ​​hoog.

De lichte stijging in de rug is duidelijk tussen de schoft en de romp, en de romp is slank maar stevig, met een brede ribbenkast en een bijzonder goed ontwikkelde voorborst. Het slanke profiel van de hond wordt versterkt door de soepele opwaartse beweging van de buik vanaf het lange borstbeen. Zijn staart staat hoog op het kruis en wordt meestal schuin naar de grond gedragen, en zijn ledematen zijn lang, recht en sterk. De brede, gebogen poten geven de kracht en demping die nodig is voor het werken op rotsachtige grond, en hun nagels zijn zwart tot bruin van kleur.

Karakter

Hoewel het zijn strepen misschien heeft verdiend door op grotere dieren te jagen, is de Bayrischer Gebirgsschweisshund een softie in hart en nieren. Het is een rustige en evenwichtige hond die zelden ergens te enthousiast over wordt. Het is een toegewijd en loyaal huisdier en hecht het sterkst aan degene die het identificeert als zijn roedelleider. Met zijn kalme karakter en hoge pijndrempel is het een perfecte hond voor kinderen, hoewel hij idealiter met jonge kinderen moet worden opgevoed om passend gedrag jegens hen te leren.

Het heeft het zelfvertrouwen om indien nodig alleen korte periodes af te handelen, maar mag nooit worden gedwongen om buiten te leven, omdat het afhankelijk is van menselijk gezelschap voor stimulatie – tijd doorbrengen met andere honden snijdt het gewoon niet voor dit mensgerichte ras, en sommige Bayrischer Gebirgsschweisshund kunnen in feite nogal sociaal zijn met hun eigen soort. Katten en andere kleine huisdieren worden waarschijnlijk als prooi gezien en mogen niet thuis worden gehouden. Het ras staat ook bekend om zijn rustig gereserveerde gedrag rond vreemden, en hoewel het de beschermende en territoriale instincten mist om als waakhond te functioneren, kan het lang duren voordat het wordt opgewarmd voor mensen die het niet goed kent.

Gezondheid

Mede vanwege zijn relatieve zeldzaamheid heeft de Bayrischer Gebirgsschweisshund er maar heel weinig gezondheidsproblemen mee gehad. Helaas komen problemen zoals heup- en elleboogdysplasie vaker voor, aangezien steeds meer fokkers zich bezighouden met rassen die aan populariteit winnen als huisdier, dus deze situatie kan in de toekomst veranderen.

Otitis Externa
Een aanleg voor oor infecties is de enige fout die vaak wordt gezien. Dit komt door de hangende koets van de lange oren, waardoor beluchting van de gehoorgangen wordt voorkomen. Regelmatige reiniging van de kanalen met een gepatenteerde wasbeurt zou veel gevallen moeten helpen voorkomen.

Verzorging

Het afwerpen van de harde vacht is constant en redelijk zwaar, dus de Bayrischer Gebirgsschweisshund moet het hele jaar door dagelijks worden geborsteld. Het heeft echter geen professionele verzorging nodig en mag alleen worden gewassen als het absoluut noodzakelijk is, omdat het meeste vuil eenvoudig wegvaagt zodra het de kans heeft gehad om te drogen.

Zoals hierboven vermeld, moeten de gehoorgangen regelmatig, ongeveer een keer per week, worden schoongemaakt om oor infecties te voorkomen en op te sporen. Omdat de nagels meestal donker zijn, kunnen sommige eigenaren ervoor kiezen om een ​​dierenarts of hondentrimmer deze te laten knippen als ze te lang worden; echter, met oefenen, kan dit meestal veilig thuis worden gedaan als dat nodig is.