Informatie over hondenrassen
Search
Close this search box.

Hollandse Smoushond

De Hollandse Smoushond valt ergens tussen een kleine en middelgrote hond in en heeft een uitstekend karakter en is een geweldige match voor een actief gezin. Hoewel weinig bekend buiten hun geboorteland Nederland, bestaat de Smoushond al 200 jaar. In recentere jaren stierf het ras bijna uit, maar werd het in de jaren zeventig gered door de inspanningen van een groep toegewijde enthousiastelingen.

Inhoudsopgave:

RasHollandse Smoushond
OorsprongNederland
Gehouden alsTegenwoordig een makkelijke gezinshond, vroeger ook wel stalhond en ratten – en muizenvanger
GrootteReuen 37-42 cm en teven 35-40 cm
GewichtOngeveer 10 kg
KleurStrogeel achtig
VachtsoortRuw, steil en grof
Gem. Leeftijd12-15 Jaar

Qua uiterlijk vertoont de Smoushond een zekere gelijkenis met een gele Schnauzer met een grove warrige vacht die een vleugje teddybeer heeft. Inderdaad, de Smoushond is een minzame kerel en verfrissend vrij van eigenschappen zoals angst (hoewel hij, zoals elke hond, als pup goed gesocialiseerd moet zijn).

Door zijn genereuze hart en loyaliteit past hij goed bij gezinnen, aangezien hij een nauwe band zal hebben met degenen die hij kent en vertrouwt. De Smoushond kan zich ook aanpassen aan het leven in een kleiner huis, mits hij voldoende beweging krijgt.

Geschiedenis Hollandse Smoushond

Design1

De naaste verwanten van de Smoushond zijn afkomstig van de Schnauzer- groep, waarvan de geschiedenis bijna duizend jaar teruggaat. Het Smoushond-ras was het populairst in het midden van de 19e eeuw in Nederland. Gefokt voor een soortgelijk doel als de Dalmatiër , had hij de grote taak om achter een paard en wagen te draven om een ​​aangenaam ensemble te maken. En als hij buiten dienst was, werd van hem verwacht dat hij de rattenpopulatie in de stallen beperkt.

Oorspronkelijk bekend als de “Gentleman’s koetshond”, was het zijn pezige jas die de naam “Smoushond” inspireerde, met “Smous” voor baard en “hond” voor hond. Hoewel het ras zo’n twee eeuwen bestaat, werd de ras standaard voor het eerst geregistreerd in Nederland in 1905. Helaas werd slechts een paar decennia later, in 1945, vanwege de afnemende populariteit, het laatste nest geregistreerd en het leek erop dat het ras zou uitsterven.

Uiterlijk Hollandse Smoushond

Met “Smous”, wat baard betekent, is het geen verrassing dat dit ras een ruwe, stugge vacht heeft. Gezichtshaar is groot bij dit ras, met een snor, baard en borstelige wenkbrauwen verwacht (zelfs voor de vrouwtjes!). De vacht is natuurlijk en heeft een natuurlijk onverzorgd uiterlijk, met een vachtlengte van 4 tot 7 cm.

Zittend op de scheiding tussen een kleine en middelgrote hond, zijn de vrouwtjes vergelijkbaar in grootte, maar vaak iets langer achterin dan de mannetjes. De algemene indruk is van een compacte, gespierde hond die goed in proportie is, waarbij de diepte van de borst de helft is van die van de hond tot de schouder.

De Smoushond heeft een brede, licht gewelfde schedel, opnieuw met mooie verhoudingen zodat de snuit de helft van de lengte van de schedelkamer is. Dit wordt verrekend met aantrekkelijke donkerbruine ogen, een zwarte neus en zwartomrande lippen. Een onderscheidend kenmerk is de korte staart van de Smoushond, die niet langer mag zijn dan de lengte van zijn romp tot het spronggewricht (enkel). Dit moet rechtop worden gedragen, maar mag nooit over de rug worden gekruld.

De kenmerkende kleur van de Smoushond is geel, met oren die dwalen naar die van donker stro. Ook kunnen zijn snor, baard en wenkbrauwen ook een diepere gele tint hebben.

Karakter Hollandse Smoushond

Woorden als vriendelijk, extravert en stabiel vatten het temperament van de Smoushond mooi samen. Hij is een eerlijk soort en wordt over het algemeen als vrij van angst en nervositeit beschouwd (mits hij goed gesocialiseerd is als pup.) Ook leert hij snel van degenen te houden die hij vertrouwt en wordt hij een toegewijde metgezel.

Een van zijn aantrekkelijke eigenschappen is dat hij niet snel schrikt, wat hem kan helpen het hoofd te bieden aan het leven in een onstuimige gezinswoning. En hoewel hij als vrijgevochten wordt beschouwd, heeft hij heel erg zijn eigen persoonlijkheid, hij is ook aan gehoorzaamheid onderworpen.

Gezondheid

Door de relatieve schaarste van het ras is er geen onderzoek gedaan naar welke ziekten het meest voorkomen in het ras. Hoewel er problemen optreden, is het moeilijk te zeggen of deze normaal zijn of dat er een verhoogd risico is binnen het ras. Onder eigenaren van Smoushond staat het ras bekend als gezond en relatief vrij van problemen. Dit is vooral goed nieuws gezien het feit dat het aantal fok honden (en dus de genenpool) laag is, omdat genetische gezondheidsproblemen snel kunnen worden uitvergroot ten nadele van het ras. Problemen die zich binnen het ras hebben voorgedaan zijn onder meer:

Dystocia
Dit verwijst naar moeilijkheden bij het bevallen. Anekdotisch is het niet ongebruikelijk om te horen dat Smoushonden hulp nodig heeft bij de bevalling of zelfs een keizersnede nodig heeft.

Luxerende Patella’s
Dit verwijst naar wiebelige knieschijven en is een veelvoorkomend probleem bij honden van kleine rassen. In dit geval glijdt de patella (knieschijf) naar één kant terwijl de hond een stap zet, waardoor het been kan vastlopen. Milde gevallen zijn niet van groot belang, terwijl matige gevallen af ​​en toe pijnverlichting nodig hebben. Ernstige laksheid van de patella vereist echter een corrigerende operatie om de knieschijf steviger op zijn plaats te houden.

Cataract
De lens in het oog moet helder en transparant zijn om licht door te laten naar de lichtgevoelige laag. Wanneer de lens ondoorzichtig wordt, wat de doorgang van licht blokkeert, is een veel voorkomende oorzaak de vorming van cataract.

Staar vermindert het gezichtsvermogen op dezelfde manier als het dragen van een vuile contactlens. Een volwassen cataract blokkeert de doorgang van al het licht en zal de hond blind maken in dat oog. Als cataracten in de vroege stadia worden opgemerkt, kunnen ze worden verwijderd met behulp van een gespecialiseerde procedure die phaecoemulsion wordt genoemd. Dit is echter duur.

Ooglidafwijkingen
De oogleden moeten gelijk liggen met het oppervlak van het oog (hoornvlies). Er zijn twee contrasterende omstandigheden waarbij het ooglid te slap is en wegzakt van het hoornvlies (ectropion) of waar het naar binnen krult en over het oogoppervlak wrijft (entropion). Deze omstandigheden kunnen leiden tot uitdroging van het hoornvlies of ernstig ongemak, en een operatie om de anatomie van het ooglid te verbeteren is op humane gronden raadzaam.

Uiterlijke verzorging

Die stugge vacht moet er ruig en onverzorgd uitzien, dus dit is geen ras dat regelmatig een salonbezoek nodig heeft. Hij moet echter minstens één keer per week worden geborsteld en de langere vacht in zijn oren en poten moet naar achteren worden geknipt. Bovendien moet zijn jas twee keer per jaar met de hand worden gestript om hem gezond te houden. Bij het baden bestaat het risico dat de natuurlijke oliën uit de vacht worden verwijderd en daarom mag dit alleen worden gedaan als dat nodig is.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest
WhatsApp

Filteren op hondenras

Laatste opmerkingen

Nieuwste artikelen