De Mastiff is de klassieke zachte reus, liefdevol maar soms koppig. Alleen al zijn omvang is voldoende om onruststokers af te schrikken. In wezen is hij een vredige hond, maar hij is altijd beschermend voor zijn familie en zal ingrijpen als er gevaar dreigt. Bekijk alle Mastiff-kenmerken hieronder!
Inhoudsopgave:
| Ras | Mastiff |
| Oorsprong | Groot-Brittannië |
| Gehouden als | Waak en gezinshond |
| Grootte | Reuen min. 76 cm en teven min. 70 cm |
| Gewicht | 79-86 kg |
| Kleur | Zilver, geel, abrikooskleurig of gestroomd |
| Vachtsoort | Korte dichte en fijne bovenvacht, met een ondervacht |
| Gem. Leeftijd | 9-11 Jaar |
Kenmerken:
– Staart loopt spits toe
– Rechte voorbenen
– Kleine maar dikke oren
– Ver uitelkaar staande donkere ogen
– Grote en ronde poten
Met zijn imposante maat, slanke vacht en onderscheidend zwart gemaskeerd gezicht, is de Mastiff – soms de Engelse Mastiff of Old English Mastiff genoemd – waarschijnlijk niet de hond die je denkt dat hij is. Hij is zeker de grootste van de hondenrassen, niet de langste maar de zwaarste, met een gewicht van meer dan 90 kilo.
Kenmerken van de Mastiff
Mastiffs staan bekend als ‘zachte reuzen’, grote honden waarvan de belangrijkste wapens hun grootte, reputatie en instinctief begrip zijn van wat wel en geen bedreiging is. Een goed gefokte, goed gesocialiseerde Mastiff zal zijn menselijke familie beschermen als onderdeel van zijn aard, zonder enige speciale training dan alleen hem een goed gedragen lid van de familie te maken.
Als je fysiek in staat bent om de uitdaging aan te gaan van een extreem krachtige hond die waarschijnlijk opweegt tegen je, die zachtaardig en liefhebbend is maar een duidelijke koppige streep heeft (en dat is geen eufemisme voor agressie; de Mastiff is meestal selectiever doof dan uitdagend), en let niet op een bepaalde hoeveelheid kwijl, dan is de Mastiff misschien uw ideale hond.
Statussymbool
Als je hem in de achtertuin vast wilt houden om je huis te beschermen, of hem als een statussymbool wilt zien vanwege zijn grootte of afbeelding, dan is hij zeker niet de hond voor jou. Het beschermende karakter van een Mastiff zal zich niet voordoen namens een willekeurige eigendomslijn of ter verdediging van enkele stenen en planken; het is zijn familie die hij beschermt, en dat betekent dat je hem deel van je moet maken. Laat hem de hele tijd in de tuin, en alles wat je krijgt zijn enkele spectaculaire gaten in het gazon en een verveelde, eenzame, verdrietige en destructieve hond wiens potentieel volledig wordt genegeerd.
Als het gaat om dagelijkse overwegingen, is de Mastiff gemakkelijk om mee te leven. Hij zal je zeker waarschuwen als er iemand aan de deur komt, maar hij is meestal stil in huis. Zijn korte jas werpt af, maar een paar keer per week poetsen helpt hem onder controle te houden. En terwijl hij kwijlt, is hij geen kwijl van wereldklasse, en het kan meestal worden behandeld met een snelle veeg nadat hij heeft gegeten of een glas water heeft gedronken. Maar als je helemaal tegen hondenkwijlen bent, koop dan geen Mastiff.
Gehoorzaamheidstraining moet consistent en eerlijk zijn en moet beginnen wanneer uw hond een puppy is, voordat slechte gewoonten de kans krijgen om vast te houden. In het bijzonder moet je je Mastiff leren om niet aan de riem te trekken of op mensen te springen, anders is hij een gevaar voor iedereen die hij in de buurt heeft als hij volwassen is. Mastiffs zijn gemakkelijk te huisvesten als je ze laat zien waar je wilt dat ze gaan en biedt ze consistente mogelijkheden om buiten te elimineren.
Sleutel ontwikkelen Mastiff
De sleutel tot het ontwikkelen van het juiste Mastiff-temperament als volwassene is hem te socialiseren rond allerlei mensen als hij jong is. Verre van hem minder beschermend te maken, zal het hem effectiever maken als beschermer. Hij kent de “juiste” lichaamstaal die hem vertelt dat iemand een vriend is. Hij zal bekend zijn met hoe kinderen, ouderen, kinderen op fietsen en skateboarders eruit zien, bewegen en klinken, en hij zal die informatie gebruiken om des te gemakkelijker mensen met slechte bedoelingen te kiezen.
Over kinderen gesproken, Mastiffs houden meestal van ze en behandelen ze met instinctieve zorg, maar de realiteit van een hond die zo groot is, is dat hij ongewild een kind kan kwetsen of bang maken. Wees voorzichtig en houd altijd toezicht op honden en kinderen wanneer ze samen zijn. Als je peuters hebt, overweeg dan te wachten tot ze ouder zijn om een Mastiff in je gezin te brengen.
Verzorging
De korte jas van de Mastiff is gemakkelijk te verzorgen. Borstel het minstens wekelijks met een rubberen borstel en dagelijks, als je wilt. De borstel verwijdert dode haren die anders op uw vloer, meubels en kleding terecht zouden komen.
Mastiffs werpen matig tot zwaar uit. Sommige honden werpen alleen in het voorjaar en najaar zwaar af, terwijl anderen consequent het hele jaar door werpen. Hoe meer je borstelt, hoe minder haar je rondvliegt.
Om de rimpels in het gezicht van uw Mastiff schoon en infectievrij te houden, veegt u deze indien nodig (dagelijks of wekelijks) weg met een vochtige doek of een babydoekje. Droog ze vervolgens grondig af. Achtergebleven vocht kan de perfecte omgeving voor bacteriegroei creëren.
Baad je Mastiff alleen als hij vies is. Als je geluk hebt, zal dat niet vaak zijn. Maar als je hem elke week wilt wassen, dan kan dat. Gebruik gewoon een zachte shampoo gemaakt voor honden.
De rest is basiszorg. Trim zijn nagels indien nodig, meestal elke week of twee, en poets zijn tanden met een door de dierenarts goedgekeurde tandpasta voor huisdieren voor een goede algehele gezondheid en frisse adem.
Gezondheid
De Mastiff kan bepaalde gezondheidsproblemen ontwikkelen . Hier is een kort overzicht van enkele van de voorwaarden die u moet weten.
Zoals kan worden voorspeld, hebben Mastiffs, gezien hun grote omvang, te kampen met een aantal gezamenlijke en structurele problemen. Het is belangrijk dat jonge, groeiende Mastiffs mager worden gehouden en niet te intensief worden uitgeoefend of te veel eten, omdat dit zal leiden tot verwondingen en problemen die de weg kunnen verlammen. In feite moeten alle Mastiffs slank worden gehouden, omdat obesitas de kans vergroot dat ze bepaalde structurele problemen ontwikkelen en ze pijnlijker maken wanneer ze zich voordoen.
Een dergelijk structureel probleem is de genetische heupvervorming die bekend staat als heupdysplasie . De kop van het dijbeen past niet goed in de heupkom en na verloop van tijd lijden het kraakbeen en het onderliggende bot schade, wat leidt tot artritis. Afhankelijk van de ernst kan een operatie nodig zijn om een leven lang pijn en kreupelheid te helpen voorkomen. Elleboogdysplasie is een vergelijkbare aandoening die de ellebogen aantast. Mastiffs zijn ook gevoelig voor kruisbandletsels in hun knieën.
Het is onmogelijk om een diagnose van heup- of elleboogdysplasie te bevestigen door simpelweg een hond te onderzoeken of hem te zien bewegen. Heup- en elleboogdysplasie kan ook niet volledig worden uitgesloten alleen omdat de ouders vrij waren van de aandoening, hoewel het het risico vermindert.
Hartaandoeningen
De Mastiff loopt risico op een aantal hartaandoeningen, waaronder cardiomyopathie, longstenose, mitrale dysplasie en subaortische stenose. Regelmatige hartonderzoeken kunnen de kans vergroten om deze voorwaarden vroeg te vangen. Honden met een van deze aandoeningen mogen niet worden gefokt, noch mag een Mastiff worden gefokt zonder eerst een uitgebreid hartonderzoek te hebben doorstaan door een door de raad gecertificeerde veterinaire cardioloog en met OFA-certificering in het voorgaande jaar. De trieste realiteit is echter dat een puppy van twee ouders zonder hartziekte het nog steeds kan ontwikkelen.
De Mastiff kan worden beïnvloed door een zeer lange lijst van oogziekten, waaronder entropion en ectropion (ooglidvervormingen), progressieve retinale atrofie, cornea dystrofie en retinale dysplasie.
Mastiffs hebben ook meer kans dan veel rassen om op te zwellen, een aandoening waarbij de maag uitzet met gas en zichzelf kan verdraaien (maagtorsie genoemd), waardoor de bloedstroom wordt afgesneden. Bloat en torsie slaat heel plotseling toe en een hond die een minuut in orde was, kan een paar uur later dood zijn. Let op symptomen zoals rusteloosheid en ijsberen, kwijlen, bleek tandvlees, lip likken, proberen tevergeefs over te geven en tekenen van pijn. Bloat vereist onmiddellijke veterinaire interventie en chirurgie is in veel gevallen noodzakelijk. Helaas kunnen honden die een opgeblazen gevoel hebben, weer opzwellen, dus de meeste dierenartsen bieden een procedure aan die bekend staat als gastropexy of “maag tacking”, die de maag aan de lichaamswand verankert om te voorkomen dat het in de toekomst gaat draaien. Deze procedure kan ook als preventieve maatregel worden uitgevoerd.
Nierdefect
Cystinurie is een genetisch nierdefect dat leidt tot de vorming van blaasstenen die moeilijk te behandelen zijn met een dieet of medicatie. De hond vereist vaak een operatie, zowel om de stenen uit de blaas te verwijderen als om urineblokkades te herstellen. Er zijn misschien geen tekenen dat de hond cystinestenen vormt, maar urineblokkering is een levensbedreigende veterinaire noodsituatie. Helaas is de huidige screeningstest voor cystinurie van beperkt nut, omdat deze vals-negatieve of (occastionaal) vals-positieve resultaten kan opleveren. De erfelijkheid van cystinurie bij Mastiffs wordt niet volledig begrepen en er is geen genetische screeningstest, dus het is onmogelijk om te bepalen of een hond drager is of niet.
Kanker, inclusief lymfosarcoom, is ook een zorg in het ras. Er zijn geen screeningstests beschikbaar voor dit probleem, die misschien pas op latere leeftijd optreden, maar je kunt de fokker vragen welke problemen hij in zijn lijnen heeft gezien.
Niet al deze aandoeningen zijn detecteerbaar in een groeiende puppy, en het kan moeilijk zijn om te voorspellen of een dier vrij zal zijn van deze kwalen. Daarom moet je een gerenommeerde fokker vinden die zich inzet voor het fokken van de gezondste dieren die mogelijk zijn. Ze moeten in staat zijn om onafhankelijke certificering te produceren dat de ouders van de hond (en grootouders, etc.) zijn gescreend op genetische defecten en gezond worden geacht voor de fokkerij. Dat is waar gezondheidsregisters binnenkomen.
Opvoeding
De kalme en zachte Mastiff ziet er op het eerste gezicht waardig uit, maar onder die nobele uitdrukking ligt een sterk gevoel voor humor dat erop wacht om naar buiten te komen. Hij is aanhankelijk met zijn gezin en wil altijd bij hen zijn, maar hij vraagt niet voortdurend aandacht. Het is genoeg voor hem om aan hun voeten te liggen, tegen hen te leunen en hen van kamer naar kamer te volgen, altijd aanwezig om ervoor te zorgen dat iedereen veilig is. Als je een halve kans krijgt, nestelt je Mastiff je op de bank en doet hij zijn beste imitatie van een schoothondje.
Mastiffs zijn zachtaardig voor kinderen en andere dieren en willen alleen voor hen zorgen. Ze staan bekend om het hebben van een “zachte mond”, of het vermogen om dingen zoals kittens en eekhoorns te dragen zonder ze te beschadigen.
Zachtaardig
Alleen omdat hij zachtaardig is, betekent niet dat de Mastiff niet beschermend en territoriaal is. Hij blaft – een grote, diepe, enge schors – wanneer vreemden naderen en zijn wacht niet opgeeft totdat hij aan de persoon is voorgesteld en er zeker van is dat hij of zij welkom is. Mastiffs zijn geen aanvalshonden, maar ze voorkomen zeer effectief dat indringers het terrein betreden of, als ze zijn binnengekomen, weer vertrekken totdat de juiste autoriteiten arriveren.
Mastiffs hebben matige trainingsbehoeften. Een kalmerende wandeling zal hen tevreden stellen, maar als je met hen wilt concurreren in gehoorzaamheid, rally of gewichtheffen, zijn ze daar ook klaar voor.
Mastiffs houden niet van verandering, dus als je van plan bent er een in je leven te brengen, zorg er dan voor dat dit is wat je echt wilt. Een Mastiff zal zich nauw aan je hechten en treuren als je hem aan een ander huis of een schuilplaats overgeeft.
De perfecte Mastiff komt niet kant-en-klaar van de fokker. Elke hond, hoe leuk ook, kan irritante niveaus van blaffen, graven, countersurfen en ander ongewenst gedrag ontwikkelen als hij zich verveelt, niet opgeleid of niet onder toezicht staat. En elke hond kan een beproeving zijn om mee te leven tijdens de adolescentie. In het geval van de Mastiff kunnen de “tienerjaren” beginnen bij negen maanden en doorgaan totdat de hond ongeveer twee jaar oud is. Gelukkig zijn Mastiffs gevoelig, slim en willen ze alleen maar. Dat geeft je een voorsprong bij het trainen ervan, vooral als je vroeg begint.
Geschiedenis
De voorouders van de Mastiff zijn waarschijnlijk enkele duizenden jaren geleden in de bergen van Centraal-Azië ontstaan. De naam Mastiff komt waarschijnlijk uit het Latijn, ofwel “massivus”, wat enorm betekent, of “mastinus”, wat huishond betekent. De vroege Mastiffs werden molossers genoemd en werden gebruikt voor jagen, bewaken en vechten. Vanuit Tibet of Noord-India vergezelden ze handelaren en nomaden over de hele wereld, op weg naar het Midden-Oosten, de Middellandse Zee, China en Rusland. Oude Egyptenaren schilderden massieve honden op de muren van de piramides, en in de Griekse mythologie is de driekoppige hondenbeschermer van de onderwereld een hond van het type mastiff. Grieken, Romeinen en andere volkeren gebruikten allemaal mastiffs in de strijd.
In de middeleeuwen patrouilleerden Mastiffs ’s nachts langs landgoederen, altijd alert voor stropers of andere indringers. Door middel van de 16 e eeuw werden ze nog steeds gebruikt als oorlog honden in Europa. Een beroemde lijn Engelse Mastiffs stamt af van een vrouwelijke Mastiff van Sir Piers Legh van Lyme Hall, die gewond raakte bij de slag om Agincourt in Frankrijk in 1415. Ze bewaakte hem totdat hij van het veld kon worden verwijderd en verzorgd en later keerde terug naar zijn landgoed in Engeland. De Zaal van Lyme lijn van Mastiffs duurde tot in de 20 ste eeuw.
Mastiffs zoals we ze vandaag kennen, werden in 1835 in Engeland ontwikkeld. Dat was hetzelfde jaar dat hondengevechten verboden waren, waardoor het een keerpunt in het temperament van het ras werd. Als Mastiffs zouden overleven, moesten ze een vrediger karakter hebben. Het ras verder te ontwikkelen tot het einde van de 19 e eeuw, maar de Eerste Wereldoorlog, met zijn voedseltekorten, bijna leidde tot de ondergang van de Mastiff. Hetzelfde gebeurde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Gelukkig is het ras opnieuw opgebouwd en is het tegenwoordig redelijk populair.