Bekend als de Tibbie bij zijn vrienden, is de Tibetaanse Spaniel beschreven als deels terriër, deels aap en deels kat. Hij is niet echt een spaniel, maar hij komt uit Tibet, waar hij een waakhond was in Tibetaanse boeddhistische kloosters. De Tibbie behoudt zijn waakhond neigingen tot op de dag van vandaag.
Inhoudsopgave:
| Ras | Tibetaanse Spaniël |
| Oorsprong | Tibet ( Groot-Britannië) |
| Gehouden als | Gezinshond |
| Grootte | Ongeveer 25,4 cm |
| Gewicht | 4,1 tot 6,8 kg |
| Kleur | Alle kleuren en combinaties van kleuren zijn toegestaan |
| Vachtsoort | Dubbele, langharige en zijdeachtig aanvoelende vacht |
| Gem. Leeftijd | 13-14 Jaar |
Alles over de Tibetaanse Spaniel
Trouw aan zijn afkomst, heeft de Tibetaanse Spaniel een gedurfde, onafhankelijke geest. Hij geniet van het leven, vooral wanneer hij een gezin heeft dat van hem houdt. Zijn familie is de eerste in zijn hart, hij kan goed opschieten met andere honden en katten in het huis, maar hij is gereserveerd bij vreemden. Vanwege zijn kleine formaat is hij het best geschikt voor een huis met oudere kinderen die weten dat hij met zorg moet omgaan.
De Tibetaanse Spaniel is ongelooflijk slim en eigenzinnig. Hij is vastbesloten zijn eigen manier te hebben, dus ga er nooit vanuit dat hij je bevelen altijd zal gehoorzamen. Hij kan niet van de riem worden weggelaten omdat er geen garantie is dat hij zal komen wanneer hij wordt geroepen en een 100 procent garantie dat hij zal opstijgen en iets zal doen wat je niet wilt dat hij doet, zoals een gevecht met een grotere hond kiezen of kak eten de grond.
De Tibetaanse Spaniel kan redelijkerwijs actief zijn. Met zijn korte benen en platte gezicht is hij niet bepaald een joggingpartner, maar hij is stevig, zal geen bezwaar hebben tegen een wandeling in het park en zal even tevreden zijn met binnenshuis spelen, zoals het achtervolgen van een stuk speelgoed. Als hij echter van sport houdt, aarzel dan niet (als de algehele gezondheid het toelaat) om hem te betrekken bij activiteiten zoals behendigheid, rally en gehoorzaamheid.
De Tibetaanse Spaniel pronkt graag met, en deze activiteiten zijn goede kansen voor hem om een waarderend publiek te hebben. Hij kan ook een geweldige therapiehond zijn. Train hem met geduld en consistentie, met behulp van positieve versterkingstechnieken zoals prijzen, spelen en voedselbeloningen. Het hoeft geen betoog dat de mensen liefhebbende Tibbie in huis moet wonen en nooit buitenshuis. Accepteer dat hij je meubels deelt. Hij heeft tenslotte de leiding.
Verzorging
De halflange dubbele vacht van de Tibetaanse Spaniel moet een natuurlijke uitstraling hebben. Trimmen is niet nodig om deze hond er goed uit te laten zien. Borstel de vacht van de Tibbie een paar keer per week om dood haar te verwijderen en kam de bevedering op de oren, voeten, dijen en staart en de bevedering tussen de tenen om matten of klitten te voorkomen of te verwijderen. Hij werpt twee keer per jaar, en gedurende die tijd moet je hem vaker borstelen om het haar onder controle te houden.
De rest is basiszorg. Trim zijn nagels indien nodig, meestal elke week of twee, en poets zijn tanden regelmatig met een door de dierenarts goedgekeurde huisdierentandpasta voor een goede algehele gezondheid en frisse adem. Controleer zijn oren wekelijks en maak ze indien nodig schoon.
Geschiedenis Tibetaanse Spaniel
Tibetaanse Spaniels werden gefokt door boeddhistische monniken om te lijken op kleine leeuwen, die symbolisch zijn voor Boeddha. Net als hun neven, de Lhasa Apsos, dienden ze als alarmhonden in Tibetaanse kloosters. Tibetaanse Spaniels werden zeer gewaardeerd en vaak gepresenteerd als geschenken aan grote edelen of heersers. De vele uitwisselingen van honden tussen Tibet en China betekenen dat de Tibetaanse Spaniel waarschijnlijk een gemeenschappelijke afkomst heeft met rassen zoals de Pekinees, de Japanse Chin en de Shih Tzu.
Britse reizigers en zendelingen brachten een deel van de honden naar het Westen in de late 19e eeuw en de vroege 20e eeuw. Zij omvatten mevrouw McLaren Morris, die de eerste Tibetaanse Spaniel naar Engeland bracht; Sir Edward en Lady Wakefield, die verschillende nesten fokten; en kolonel en mevrouw Hawkins, die een paar honden van de Wakefields in 1941 naar Engeland brachten. Agnes RH Greig, die ook is geassocieerd met de Tibetaanse Terriër, stuurde een aantal naar haar moeder in Groot-Brittannië, maar slechts één van het fokprogramma overleefde Tweede Wereldoorlog.
Gedrag en karakter Tibetaanse Spaniel
Lief maar assertief, aanhankelijk met zijn familie maar afstandelijk tegenover vreemden, is de Tibetaanse Spaniel een studie in contrasten. Hij is een waakzame waakhond (een vaardigheid die is ontwikkeld door eeuwenlange oefening) maar vertrouwt op andere honden en mensen. De Tibetaanse Spaniel wordt vaak beschreven als katachtig in zijn gewoonten. Het is niet ongebruikelijk om hem op een bank, stoel of andere hoge plek te vinden, zijn domein te inspecteren of zichzelf zorgvuldig te verzorgen als een kat.
De Tibbie heeft een gematigd activiteitenniveau. Hij zal graag lange wandelingen met je maken, maar hij is even tevreden om zich in bed of op de bank te nestelen en kan met speelgoed spelen of rond het huis racen als het weer slecht is of als je schema niet toelaat een wandeling. Intelligent maar onafhankelijk ingesteld, de Tibetaanse Spaniel is niettemin gemakkelijk getraind met positieve versterkingen zoals lof, spel en traktaties wanneer hij iets doet wat je leuk vindt en zachte correctie wanneer zijn gedrag niet het beste is.
Trainen Tibetaanse Spaniel
Begin met het trainen van uw puppy op de dag dat u hem thuisbrengt. Zelfs als hij 10 weken oud is, is hij in staat alles op te zuigen wat je hem kunt leren. Wacht nooit tot hij 6 maanden oud is om te beginnen met trainen, anders krijg je een eigenzinnige volwassen hond om mee om te gaan. Breng hem indien mogelijk tegen de tijd dat hij 10 tot 12 weken oud is naar de puppy-kleuterklas en socialiseer, socialiseer, socialiseer.
Houd er echter rekening mee dat veel puppy-trainingsklassen vereisen dat bepaalde vaccins (zoals kennelhoest) up-to-date zijn en veel dierenartsen adviseren beperkte blootstelling aan andere honden en openbare plaatsen totdat puppyvaccins (inclusief rabiës, hondenziekte en parvovirus) zijn voltooid. In plaats van formele training, kunt u beginnen met het trainen van uw puppy thuis en hem socialiseren onder familie en vrienden totdat puppyvaccins zijn voltooid.
Gezondheid
Tibetaanse Spanielen zijn redelijk gezond, maar zijn vatbaar voor sommige genetische problemen, waaronder patella luxatie, aangeboren doofheid, epilepsie en bepaalde oogziekten zoals progressieve retinale atrofie, entropion en retinale dysplasie.
Veel kleine honden, inclusief de Tibetaanse Spaniel, kunnen een aandoening ontwikkelen die bekend staat als patella-luxatie, waarbij een of beide knieschijven onstabiel zijn en af en toe wegglijden. Afhankelijk van de ernst (één is mild, vier zijn ernstig), kunnen luxerende patellas een klein probleem zijn dat de hond weinig problemen geeft (behalve eventuele artritis) of pijn of ernstig genoeg om chirurgische correctie te vereisen.
Niet al deze aandoeningen zijn detecteerbaar in een groeiende puppy, en het kan moeilijk zijn om te voorspellen of een dier vrij zal zijn van deze kwalen. Daarom moet je een gerenommeerde fokker vinden die zich inzet voor het fokken van de gezondste dieren die mogelijk zijn. Ze moeten in staat zijn om onafhankelijke certificering te produceren dat de ouders van de hond (en grootouders, etc.) zijn gescreend op deze gebreken en gezond worden geacht voor de fokkerij. Dat is waar gezondheidsregisters binnenkomen.